100-1 πολύ μικρά κειμενάκια του «τίποτα», γραμμένα για τα «πάντα», προστατευμένα σε σπιρτόκουτα για να διατηρήσουν τη γλύκα και την πίκρα της γλυκόπικρης ζωής τους. Αφορούν όσα συμβαίνουν σε μια μικρή κοινωνία παρέα με σχολιασμούς των πεπραγμένων του τόπου στον οποίο υποχρεούμαστε να ζούμε.
Τα 99 στοχαστικά σύντομα κείμενα της συλλογής, με αφορμή το ασήμαντο, αλλά συχνά το σκληρό, της καθημερινής εμπειρίας, μας προειδοποιούν μέσα στο μισοσκόταδο, για το αναπότρεπτο μιας συνάντησης ή ενός χωρισμού, το αδιέξοδο μιας ζωής γεμάτης μνήμες, έρωτα και την πλήξη μιας επαναλαμβανόμενης μοναξιάς.
Επιχειρούν να φέρουν τον αναγνώστη αντιμέτωπο με την αμηχανία της συνύπαρξης αλλά και της απομόνωσης που δίνει τη δυνατότητα μιας καυστικής ματιάς από απόσταση.
Η συνέντευξή μου στο Zarpa radio
Η ομιλία μου στην παρουσίαση του βιβλίου μου “Ο γιός της γυναίκας”
