Πλήρης συνειδήσεως

Πολύ συχνά στην καθημερινότητα συναντούμε την έκφραση «το κάνει συνειδητά» ή
ότι «αυτός είναι ασυνείδητος». Άραγε συνείδηση έχουν μόνο τα ανθρώπινα όντα;
Αυτοί που με το που θα γεννηθούν και θα αρχίσουν να επικοινωνούν με το γύρω
κόσμο, αντιλαμβάνονται και τη θνητότητά τους και ότι το τέλος θα έρθει
αναπόφευκτα.
Οι επιστήμονες έχουν αποφασίσει ότι η συνείδηση είναι ένα «πρόβλημα» που πρέπει
να «λυθεί». Η συνείδηση είναι το αντικείμενο μελέτης των γνωστικών επιστημόνων –
το αντικείμενο μελέτης αυτή τη στιγμή για κάθε είδους επιστήμονες.
Προσωπικά πάντα θεωρούσα, ότι η συνείδηση ήταν αρμοδιότητα των τεχνών, ιδίως
της λογοτεχνίας και παν’ απ’ όλα του μυθιστορήματος. Τα μυθιστορήματα θα
μπορούσαν να θεωρηθούν νοητικά πειράματα. Επινοείς ανθρώπους, τους βάζεις σε
υποθετικές καταστάσεις και αποφασίζεις πως θα αντιδράσουν. Η «απόδειξη» του
πειράματος είναι αν η συμπεριφορά τους φαίνεται ενδιαφέρουσα, αληθοφανής,
αποκαλυπτική για την ανθρώπινη φύση. Αν οι συγγραφείς έπαυαν τελείως να
επιχειρούν να αναπαραστήσουν τη συνείδηση, σύντομα οι αναγνώστες θα εμφάνιζαν
συμπτώματα στέρησης. Πρώτη ύλη των βιβλίων είναι όλες οι εκφάνσεις της ζωής.
Στα μυθιστορήματα δεν υπάρχουν μόνο ασυνήθιστες καταστάσεις και μεγάλες
δοκιμασίες, δε θίγονται μόνο ζητήματα ζωής και θανάτου, αλλά υπάρχουν και οι
καθημερινές δυσκολίες, οι πειρασμοί, οι κοινότοπες απογοητεύσεις και, σε
αντιστάθμισμα, όλες οι ανθρώπινες συμπεριφορές, όλες, από τις ωραίες ως τις πιο
άθλιες. Είναι ένας τρόπος να μάθεις να ζεις. Γι’ αυτό η λογοτεχνία είναι σημαντική
και δεν πρέπει να την αποσυνδέουμε απ’ την πραγματικότητα. Αποτελεί πηγή
απόλαυσης, είναι μια από τις ελάχιστες ανεξάντλητες χαρές.
Οι επιστήμονες βέβαια, επιτελούν το έργο τους στη γνωσιακή επιστήμη εντελώς
διαφορετικά. Συνδυάζονται πολλές επιστήμες, από τη φιλοσοφία μέχρι τη κβαντική
φυσική, την ψυχολογία και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Στην έρευνα
εμπλέκονται πολλοί και ως χρηματοδότες εμφανίζονται και τα υπουργεία άμυνας.
Ίσως το όλο εγχείρημα να αποδειχτεί μάταιο, αλλά παράλληλα δεν αποκλείεται η
πιθανότητα να έχουμε ένα σωρό άλλες σημαντικές ανακαλύψεις.
Εν τω μεταξύ, αν οι πράξεις του κάθε ανθρώπου και ιδιαίτερα των ηγετών του
κόσμου επηρεάζονται ή όχι απ’ τη συνείδηση, αν λειτουργούν πλήρης συνειδήσεως
γεγονός που τους αποτρέπει πολλές φορές να δράσουν παρορμητικά, θα παραμείνει
ερώτημα και θέμα προς εξερεύνηση.
Η γνώση της θνητότητας θα αποτελεί πάντοτε θέμα για το πως διαχειρίζονται όλοι τη
ζωή, και τι στίγμα εν τέλει θέλουν να αφήσουν σ’ αυτό το μάταιο κόσμο.
Αριστείδης Αρχοντάκης*
*συγγραφέας, φυσικός.

Περισσότερα

Ρήσεις από τη λογοτεχνία

  «Όπως η φωτιά ή μια οθόνη κινηματογράφου, έτσι και το παρμπρίζ ενός αυτοκινήτου μαγνητίζει τα βλέμματα, τα αιχμαλωτίζει, τα εξουσιάζει. Γι’ αυτό και κάποια πράγματα είναι πιο εύκολο να λέγονται μέσα σε ένα αυτοκίνητο.»  Juan Gabriel Vasquez Ο θάνατος είναι στην ουσία κι αυτός αναρχικός :Ο θάνατος δεν λογαριάζει στάτους, πλούτη, δύναμη και τίτλους … Περισσότερα

Alain Germain – Les cuisines du diable ( Η ΚΟΥΖΙΝΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ) – ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΕΔΡΟΣ 2009 σελ. 359

Αν και ο κανιβαλισμός είχε επίσημα εξαφανιστεί, ο δυτικός άνθρωπος, παρά ταύτα, έτρωγε αυτά που σε άλλους πολιτισμούς αποκλείονταν. Ο χοίρος και η ιερή αγελάδα αν θέλουμε να αναφέρουμε κάποια ζώα. Στην Ευρώπη και στις αναπτυγμένες χώρες η θρησκεία είχε αφήσει το προβάδισμα στο διαιτητικό πρέπον, στην προτίμηση για τα φυσικά προϊόντα και τις δίαιτες … Περισσότερα

FELIPE ALFAU – ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΩΝ ΤΡΕΛΩΝ – ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ 2020 , σελ. 275

O Felipe Alfau γεννήθηκε το 1902 στην Γκέρνικα της Ισπανίας. Το 1918 μετανάστευσε στην Αμερική για να σπουδάσει μουσική και να εργαστεί ως μουσικοκριτικός σε ισπανόφωνη εφημερίδα της Νέας Υόρκης. Θεωρώντας αδύνατη πλέον την πρόσβαση στο ισπανόφωνο αναγνωστικό κοινό, αποφάσισε να γράψει στην αγγλική γλώσσα. Το καφενείο των τρελών (Locos) γράφτηκε το 1928 και δεν … Περισσότερα

Η ζαριά της ζωής

Οι νέοι δεν αγαπούν το διφορούμενο. Απαιτούν σαφήνεια. Έχουν κάτι το απόλυτο στη σκέψη και διεκδικούν, καμιά φορά ανορθόδοξα, να αλλάξουν τα πράγματα. Έχοντας παρεισφρήσει, λόγω επαγγέλματος, στην κοινότητα των νέων αντλούσα καθημερινά κάτι απ’ την ενεργητικότητα και την αθωότητά τους, αδυνατούσα όμως να τους πείσω να είναι λίγο πιο διαλλακτικοί στις απόψεις τους, και … Περισσότερα