Πόσοι από τους συγγραφείς μπορεσαν να ‘χουν σε τούτη τη ζωή τις χαρές και τις απολαύσεις της και να εξασφαλίσουνε και την υστεροφημία… Οι πολλοί οδεύουν τα κακοτράχαλα μονοπάτια της Δόξας και τους απότομους γκρεμνους της χωρίς ποτέ να φτάσουν στην κορυφή της, χωρίς ποτέ το μακρυνό και απατηλό λυχνάρι της να θερμάνει τη ανήσυχη και ματωμένη καρδιά τους. Ένας απ’ αυτούς είναι και ο Σταντάλ. Ας είναι συγχωρεμένο το ότι ύστερα από ενάμιση αιώνα παρουσιάζουμε τον συγγραφέα του “Μοναστηριού της Πάρμας”. Αλλά και ας μας καταλογιστεί πλήρης και ανεπιφύλακτος ο ενθουσιασμός για το έργο του. Εκ του μεταφραστή Γιάννη Μπεράτη (1954)
Posted inΣταντάλ